Ελάχιστα ακαδημαϊκά περιβάλλοντα μυθοποιήθηκαν τόσο πολύ όσο το Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Σικάγο τη δεκαετία του ‘50. Όσοι ανήκαν σε αυτό το περιβάλλον δεν το αντιμετώπιζαν μόνο ως πανεπιστημιακή σχολή αλλά και ως μια σχολή σκέψης. Ο στόχος δεν ήταν απλά η διδασκαλία των φοιτητών του ιδρύματος, αλλά και η οικοδόμηση κ ισχυροποίηση της οικονομικής σχολής του Σικάγο, πνευματικού δημιουργήματος μιας φατρίας συντηρητικών ακαδημαϊκών των οποίων οι ιδέες αποτελούσαν ένα επαναστατικό «προπύργιο» εναντίον της τότε κυρίαρχης «κρατικίστικης» σκέψης.
Το Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Σικάγο ήταν δέσμιο ενός φιλόδοξου και χαρισματικού άνδρα που είχε ως αποστολή του να επιφέρει θεμελιώδεις επαναστατικές αλλαγές στο επάγγελμά του. Ο άντρας αυτός ήταν ο Μίλτον Φρίντμαν.
Η αποστολή του εδραζόταν στο όραμα της επαναφοράς σε μια κατάσταση «φυσικής» υγείας, όπου όλα ήταν σε ισορροπία, προτού οι ανθρώπινες παρεμβάσεις δημιουργήσουν διαστρεβλωτικά πρότυπα. Ο Φρίντμαν οραματιζόταν να επιβάλει μια αποδόμηση στις κοινωνίες, να τις επαναφέρει σε μια κατάσταση γνήσιου καπιταλισμού, απαλλαγμένου από κάθε παρέμβαση: κρατικές ρυθμίσεις, περιορισμοί στο εμπόριο και περιχαρακωμένα συμφέροντα. Πίστευε πως, όταν η οικονομία υπόκειται σε έντονες στρεβλώσεις, ο μοναδικός τρόπος για να επιστρέψει σε μια κατάσταση πριν από το «προπατορικό αμάρτημα», είναι η εσκεμμένη πρόκληση οδυνηρών σοκ: Οι στρεβλώσεις και τα κακά πρότυπα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μόνο με ένα «πικρό φάρμακο». Όμοια με τις μεθόδους βασανιστηρίων με ηλεκτροσόκ, το εργαλείο του Φρίντμαν ήταν η πολιτική: Συνιστούσε μια θεραπεία-σοκ σε τολμηρούς πολιτικούς που οι χώρες τους αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες ...
πηγη: Ναόμι Κλάιν-Το Δόγμα του Σοκ
πηγη: Ναόμι Κλάιν-Το Δόγμα του Σοκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου