Ο ορισμός του Φρίντμαν για την ελευθερία, σύμφωνα με τον οποίο οι πολιτικές ελευθερίες είναι συμπτωματικές ή και περιττές σε σύγκριση με την ελευθερία του χωρίς περιορισμούς εμπορίου, συνέπιπτε πολύ βολικά, με το όραμα που είχε αρχίσει να μορφοποιείται στο πολιτικό γραφείο του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας. Το κόμμα ήθελε να ανοίξει την οικονομία στην ατομική ιδιοκτησία και τον καταναλωτισμό, διατηρώντας ταυτόχρονα υπό τον έλεγχό του την εξουσία - ένα σχέδιο που διασφάλιζε ότι, όταν θα εκποιούνταν τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, οι αξιωματούχοι του κόμματος και οι συγγενείς τους θα άρπαζαν ό,τι καλύτερο υπήρχε και θα αποκόμιζαν τα περισσότερα κέρδη. Η ελεύθερη αγορά σε συνδυασμό με τον αυταρχικό πολιτικό έλεγχο θα εφαρμοζόταν με σιδερένια πυγμή.
Το μήνυμα έγινε απόλυτα σαφές όταν, στις 20 Μαΐου 1989 η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας επέβαλε στρατιωτικό νόμο. Στις 3 Ιουνίου τα άρματα μάχης του λαϊκού απελευθερωτικού στρατού προέλασαν εναντίον των διαδηλωτών, ανοίγοντας αδιακρίτως πυρ εναντίον του πλήθους. Περίπου 40.000 συνελήφθησαν, χιλιάδες φυλακίστηκαν και ενδεχομένως εκατοντάδες εκτελέστηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου